آیات الهی

رفتار انسانها بر دو پایه استوار است، #افکــــــارواطلاعاتـــــــــ و #اخلــــاق‌و‌روحیـــــاتـــــــ . فرض کنید دو نفر را با چشم بسته به عمق یک بیابان برده و آنجا رها می کنند. وقتی چشم باز می کنند و می خواهند حرکت کنند ، اولین سؤالی که در برابر آنهاست این است که راه نجات از کدام طرف است.
یکی می پندارد که باید به شرق برود تا نجات پیدا کند و دیگری راه غرب را راه نجات بر می شمارد. اختلاف مسیر هر یک از این دو ریشه در اختلاف شناخت آنها و تفاوت در اطلاعات و آگاهی ها دارد.
گاه انسانی را می بینیم که میداند کاری بد و مضر است، ولی باز هم به انجام آن می پردازد. مثلا می داند که سیگار بد است یا بخل و ترس و حسد بد است ولی طبق اعتقاد و علم خود عمل نمی کند.
یا اینکه تلاش هم می کند که طبق علم خود عمل کند ولی گاهی خستگی یا عصبانیت موجب خطای او می گردد.
ریشه این رفتارها #اخلــــاق‌ و کشش های روحی انسان است که گاهی ذهن و فکر را از تمرکز بر علم و اعتقادش غافل کرده و در حال غفلت، انسان به اشتباه چیز دیگری را سعادت و خیر خود می بیند و طبق آن رفتار می کند.
برای رسیدن به #سعادت حقیقی و اصلاح رفتارهایمان باید دنبال اصلاح #افکــــــــار و #روحیـــــــاتمان باشیم.